19 დე­კემ­ბერს, 19:00 სა­ათ­ზე ბიბ­ლუ­სი გა­ლე­რე­ა­ში (მის: კან­დე­ლა­კის #7) ჯ.რ.რ ტოლ­კი­ნის ახა­ლი თარ­გმა­ნის, „შო­ბის პა­პის წე­რი­ლე­ბის“ წარ­დგე­ნა გა­ი­მარ­თე­ბა.

ჯ.რ.რ ტოლ­კი­ნის „შო­პის პა­პის წე­რი­ლე­ბი“ გა­მო­ი­ცა სე­რი­ის „კლა­სი­კო­სე­ბი ბავ­შვე­ბის­თვის“ ფარ­გლებ­ში, რო­მე­ლიც ცნო­ბი­ლი კლა­სი­კო­სი ავ­ტო­რე­ბის პა­ტა­რე­ბის­თვის და­წე­რილ ნა­წარ­მო­ე­ბებს აერ­თი­ა­ნებს. წიგ­ნი აერ­თი­ა­ნებს წე­რი­ლებს, რომ­ლებ­საც ტოლ­კი­ნი სა­კუ­თარ ოთხ შვილს წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში სწერ­და, რო­გორც შო­ბის პაპა. წიგ­ნი გა­ფორ­მე­ბუ­ლია ავ­ტო­რი­სე­უ­ლი ილუსტრა­ცი­ე­ბით. „შო­ბის პა­პის წე­რი­ლე­ბის“ წარ­დგე­ნა გა­ი­მარ­თე­ბა კამ­პა­ნი­ის, "კა­ცე­ბი ზრუ­ნა­ვენ" ჩარ­თუ­ლო­ბით, რომ­ლის მი­ზა­ნია წა­ა­ხა­ლი­სოს მა­მა­კა­ცე­ბის, რო­გორც არა­მო­ძა­ლა­დე და მზრუნ­ვე­ლი მა­მე­ბის და მე­უღ­ლე­ე­ბის ჩარ­თუ­ლო­ბა ოჯა­ხე­ბის ჯან­მრთე­ლო­ბი­სა და კე­თილ­დღე­ო­ბი­სათ­ვის, რათა მა­მა­კა­ცებ­მა მე­ტად და­უ­ჭი­რონ მხა­რი გენ­დერულ თა­ნას­წო­რო­ბას და ამ გზით - სა­ზო­გა­დო­ე­ბის გაძ­ლი­ე­რე­ბას.

წიგნს წა­რად­გე­ნენ მწერ­ლე­ბი: ალექ­სან­დრე ლორ­თქი­ფა­ნი­ძე, დათო გორ­გი­ლა­ძე და მთარ­გმნე­ლი ნიკა სა­მუ­შია.

კამ­პა­ნია „კა­ცე­ბი ზრუ­ნა­ვენ“ ხორ­ცი­ელ­დე­ბა გა­ე­როს მო­სახ­ლე­ო­ბის ფონ­დის (UNFPA) სა­ქარ­თვე­ლოს ოფი­სი­სა და არა­სამ­თავ­რო­ბო ორ­გა­ნი­ზა­ცია We Care-ის მიერ, გა­ე­როს ერ­თობ­ლი­ვი პროგ­რა­მის „გენ­დერუ­ლი თა­ნას­წო­რო­ბის­თვის“ ფარ­გლებ­ში, შვე­დე­თის მთავ­რო­ბის ფი­ნან­სუ­რი მხარ­და­ჭე­რით. მას­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა შე­უძ­ლია ყვე­ლა მა­მა­კაცს, რო­მე­ლიც კამ­პა­ნი­ის იდე­ას იზი­ა­რებს.

ღო­ნის­ძი­ე­ბის ბმუ­ლი: https://www.facebook.com/events/1120754238098918/

ახა­ლი წელი ახ­ლოვ­დე­ბა და ბევ­რი ჩვენ­გა­ნი უკვე იწყებს ფიქ­რს იმა­ზე, თუ რა აჩუ­ქოს საყ­ვა­რელ ადა­მი­ა­ნებს. კარ­გად ვი­ცით, ახ­ლო­ბე­ლი ადა­მი­ა­ნის­გან მცი­რე­დი ყუ­რა­დღე­ბაც კი ძა­ლი­ან სა­სი­ა­მოვ­ნოა, მაგ­რამ გა­ცე­მა, ზოგ­ჯერ, იმა­ზე მეტ ემო­ცი­ას აღ­ძრავს ჩვენ­ში, ვიდ­რე მი­ღე­ბა. შე­სა­ბა­მი­სად, მაქ­სი­მა­ლუ­რად ვცდი­ლობთ, სა­ჩუ­ქა­რი იყოს ორი­გი­ნა­ლუ­რი და და­სა­მახ­სოვ­რე­ბე­ლი.

სა­ჩუქ­რის არ­ჩე­ვი­სას, ალ­ბათ ყვე­ლა ამ­ჟღავ­ნებს პე­დან­ტის თვი­სე­ბებს. ამ დროს დე­ტა­ლებ­ზე ვართ ორი­ენ­ტი­რე­ბუ­ლი. ვით­ვა­ლის­წი­ნებთ ად­რე­სა­ტის გე­მოვ­ნე­ბას, სურ­ვი­ლებს, სა­ჭი­რო­ე­ბებს, ცხოვ­რე­ბის სტილს... და, ხში­რად, მივ­დი­ვართ იმ დას­კვნამ­დე, რომ წიგ­ნი სა­უ­კე­თე­სო სა­ჩუ­ქა­რია.

სა­ჩუ­ქა­რი საქ­მი­ა­ნი ადა­მი­ა­ნე­ბის­თვის:

საქ­მი­ა­ნი დღი­უ­რი

ეს დღი­უ­რი ზედ­გა­მოჭ­რი­ლია საქ­მი­ა­ნი ადა­მი­ა­ნე­ბის­თვის. თა­ვი­სუფ­ლად შე­გიძ­ლი­ათ თა­ნამ­შრო­მელს სა­ი­დუმ­ლო სან­ტას თა­მა­ში­სას აჩუ­ქოთ. სა­შუ­ა­ლე­ბას იძ­ლე­ვა, წლის 365-ვე დღის გრა­ფი­კი გეგ­მის მი­ხედ­ვით გა­ი­წე­როს. დღი­უ­რი მო­ი­ცავს გა­სა­ფე­რა­დე­ბელ გვერ­დებ­საც, რაც ერთ-ერთი უახ­ლე­სი მიგ­ნე­ბაა ან­ტის­ტრე­სულ თე­რა­პი­ა­ში. ადა­მი­ა­ნის­თვის, რომ­ლის­თვი­საც მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია ყო­ვე­ლი წუ­თის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბა და და­გეგ­მვა, საქ­მი­ა­ნი დღი­უ­რი პრაქ­ტი­კუ­ლი და სა­ჭი­რო ნივ­თია, რო­მე­ლიც სა­მუ­შაო დღე­ებს ბევ­რად გა­უ­ად­ვი­ლებს.

ბრა­ი­ან თრე­ი­სის „მიზ­ნე­ბი“

ეს წიგ­ნი ამ­ბი­ცი­უ­რი ადა­მი­ა­ნე­ბის­თვი­საა, მათ­თვის, ვი­საც სწრა­ფად სურს წინსვლა და წარ­მა­ტე­ბა, მაგ­რამ ამის­თვის მხო­ლოდ სურ­ვი­ლი საკ­მა­რი­სი არ არის. აუ­ცი­ლე­ბე­ლია სწო­რად და­სა­ხუ­ლი მიზ­ნე­ბი და მათი მიღ­წე­ვის გო­ნივ­რუ­ლი მე­თო­დე­ბი. ეს ყვე­ლა­ფე­რი კი ბრა­ი­ან ტრე­ი­სის წიგნ­შია თავ­მოყ­რი­ლი.

„დიდი წიგ­ნი ბიზ­ნეს­ზე“

ის თა­ნაბ­რად სა­ინ­ტე­რე­სო და გა­მო­სა­დე­გია ახალ­გაზ­რდა სტა­რა­ტა­პე­რის­თვის, რო­მე­ლიც ბიზ­ნესს იწყებს, დიდი კორ­პო­რა­ცი­ის აღ­მას­რუ­ლე­ბე­ლი დი­რექ­ტო­რის­თვის, რო­მელ­საც თვალ­თა­ხედ­ვის გა­ფარ­თო­ე­ბა სურს და მომ­ხმა­რებ­ლის­თვის, რო­მელ­საც ბიზ­ნე­სის მა­მოძ­რა­ვე­ბე­ლი მო­ტი­ვე­ბი აინ­ტე­რე­სებს. ნე­ბის­მი­ე­რი კა­ტე­გო­რი­ის მკი­თხვე­ლი იპოვ­ნის წიგნ­ში შთა­გო­ნე­ბის წყა­როს.

სა­ჩუქ­რე­ბი რო­მან­ტი­კუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის­თვის:

ერიხ მა­რია რე­მარ­კი _ „აჩ­რდი­ლე­ბი სა­მო­თხე­ში“

რო­მან­ტი­კო­სე­ბის­თვის რე­მარ­კის ნა­წარ­მო­ე­ბე­ბი ყო­ველ­თვის სა­სურ­ვე­ლი და საყ­ვა­რე­ლია. მისი წე­რის სტი­ლი იმ­დე­ნად ცხა­დად და მარ­ტი­ვად აღ­წერს მოვ­ლე­ნებს, რომ კი­თხვი­სას პერ­სო­ნა­ჟე­ბის გან­ცდებს ვი­ზი­ა­რებთ. „აჩ­რდი­ლე­ბი სა­მო­თხე­ში“ ავ­ტო­რის კი­დევ ერთი ემო­ცი­უ­რი ამ­ბა­ვია ომსა და ემიგ­რან­ტებ­ზე.

სე­სი­ლია აჰერ­ნი - „სიყ­ვა­რუ­ლით, როზი“

„სიყ­ვა­რუ­ლით, როზი“ დიდი პო­პუ­ლა­რო­ბით თი­ნე­ი­ჯე­რებ­ში სარ­გებ­ლობს. ეპის­ტო­ლა­რუ­ლი ჟან­რის რო­მა­ნი, რო­მე­ლიც წე­რი­ლე­ბის, მე­ი­ლე­ბის, დის­ტან­ცი­უ­რი შე­ტყო­ბი­ნე­ბე­ბი­სა და სა­გა­ზე­თო სტა­ტი­ე­ბი­თაა აგე­ბუ­ლი, ბავ­შვო­ბის მე­გობ­რე­ბის სიყ­ვა­რუ­ლის შე­სა­ხებ მოგ­ვი­თხრობს.

აღ­წე­რა:

წიგ­ნის მთა­ვა­რი გმი­რე­ბი, როზი და ალექ­სი ბავ­შვო­ბის მე­გობ­რე­ბი არი­ან. მათ დიდი გეგ­მე­ბი აქვთ. თი­თო­ე­უ­ლი მათ­გა­ნი წარ­მო­სახ­ვა­ში გა­ნი­ხი­ლავს ისეთ მო­მა­ვალს, სა­დაც ბავ­შვო­ბის გა­ნუყ­რე­ლი მე­გობ­რე­ბი ისევ ერ­თად იქ­ნე­ბი­ან. თუმ­ცა ერთი შეც­დო­მის გამო, ორი­ვეს ცხოვ­რე­ბა იც­ვლე­ბა. წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში მათ სა­ტე­ლე­ფო­ნო, სა­ფოს­ტო, უფრო ხში­რად კი, ონ­ლა­ინ­კავ­ში­რი აქვთ. ამ დრო­ის მან­ძილ­ზე გა­და­ტა­ნი­ლი უიღ­ბლო ქორ­წი­ნე­ბა და გან­შო­რე­ბა, იმედ­გაც­რუ­ე­ბა და ღა­ლა­ტი ალექ­სი­სა და რო­ზის, სა­ბო­ლო­ოდ, მი­იყ­ვანს იმ დას­კვნამ­დე, რაც, რე­ა­ლუ­რად, წლე­ბის წინ უნდა გა­ე­კე­თე­ბი­ნათ.

ჯილ სან­ტო­პო­ლო - და­კარ­გუ­ლი სი­ნათ­ლე

მწერ­ლის სა­დე­ბი­უ­ტო რო­მა­ნია, რო­მელ­მაც მსოფ­ლიო აა­ლა­პა­რა­კა. ორი სი­ცო­ცხლე. ორი სიყ­ვა­რუ­ლი. ერთი არ­ჩე­ვა­ნი. ლუსი და გები ერ­თმა­ნეთს 2001 წლის 11 სექ­ტემ­ბერს შეხ­ვდნენ და ამ სა­ბე­დის­წე­რო დღემ მათი ცხოვ­რე­ბა სა­მუ­და­მოდ შეც­ვა­ლა. ორი­ვეს სურს რა­ღაც მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი, ადა­მი­ა­ნე­ბი­სათ­ვის სა­სარ­გებ­ლო საქ­მე აკე­თოს და არ­ცერ­თი მათ­გა­ნი არ აპი­რებს კა­რი­ე­რა­ზე უა­რის თქმას, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ თავ­და­ვი­წყე­ბით უყ­ვართ ერ­თმა­ნე­თი. გზე­ბი გა­ი­ყო - გე­ი­ბი აღ­მო­სავ­ლე­თის ცხელ წერ­ტილ­ში ფო­ტო­რე­პორ­ტა­ჟებ­ზე მუ­შა­ობს, ლუ­ი­სი - ნიუ-იორკში, ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში სა­ბავ­შვო გა­და­ცე­მის ავ­ტო­რია...

კლა­სი­კის მოყ­ვა­რულ­თათ­ვის:

შტე­ფან ცვა­ი­გი _ „მო­უთ­მენ­ლო­ბა გუ­ლი­სა“

კლა­სი­კის მოყ­ვა­რუ­ლე­ბის­თვის ცვა­ი­გის გულ­ში­ჩამ­წვდო­მი და და­მა­ფიქ­რე­ბე­ლი თხრო­ბის სტი­ლი იქ­ნე­ბა სა­ინ­ტე­რე­სო. რო­მა­ნი „მო­უთ­მენ­ლო­ბა გუ­ლი­სა“ გვას­წავ­ლის, რომ ორი სა­ხის თა­ნაგ­რძნო­ბა არ­სე­ბობს და გვიჩ­ვე­ნებს, თუ რა შე­დე­გი შე­იძ­ლე­ბა გა­მო­იწ­ვი­ოს თი­თო­ე­ულ­მა მათ­გან­მა (რა გავ­ლე­ნა შე­იძ­ლე­ბა მო­ახ­დი­ნოს თა­ნაგ­რძნო­ბის ობი­ექ­ტზე).

მერი შელი _ „ფრან­კენშტა­ი­ნი“

ასე­ვე, კლა­სი­კის მოყ­ვა­რუ­ლე­ბის­თვის ოპ­ტი­მა­ლუ­რი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა იქ­ნე­ბა გო­თი­კუ­რი ჟან­რის რო­მა­ნი „ფრან­კენშტა­ი­ნი“, რო­მელ­მაც დიდ­წი­ლად გა­ნა­პი­რო­ბა ავ­ტო­რის პო­პუ­ლა­რო­ბა. რო­მა­ნის გა­მო­ცე­მი­დან მა­ლე­ვე სა­ხე­ლი „ფრან­კენშტა­ი­ნი“ ხში­რად გა­მო­ი­ყე­ნე­ბო­და იმ მონ­სტრის აღ­სა­ნიშ­ნა­ვად, რო­მე­ლიც ჩვენ­ში არ­სე­ბობს.

მერი შე­ლის „ფრან­კენშტა­ი­ნი“ - ეს ყვე­ლა­ზე მეტი თეთ­რად გა­თე­ნე­ბუ­ლი ღა­მის მი­ზე­ზია მსოფ­ლიო ლი­ტე­რა­ტუ­რა­ში!

ჯორჯ ორუ­ე­ლი - ბირ­მუ­ლი დღე­ე­ბი

1984-ის შემ­დეგ მე-20 სა­უ­კუ­ნის კი­დევ ერთი ავ­ტო­რის შე­დევ­რი ითარ­გმნა. წიგნ­ში მო­თხრო­ბი­ლია მარ­ტო­სუ­ლი ინ­გლი­სე­ლის, ჯონ ფლო­რის სუ­ლის­შემ­ძვრე­ლი ის­ტო­რია, რო­მე­ლიც უპი­რის­პირ­დე­ბა ბირ­მა­ში გა­ბა­ტო­ნე­ბულ იმ­პე­რი­ა­ლის­ტუ­რი ჟი­ნით, ქსე­ნო­ფო­ბი­ი­თა და რა­სიზ­მით შე­პყრო­ბილ თა­ნა­მე­მა­მუ­ლე­ებს. ბრძო­ლით დაღ­ლი­ლი კი ეძებს ადა­მი­ანს, რო­მე­ლიც ამ რთულ ყო­ფას მას­თან ერ­თად გა­ი­ზი­ა­რებს

თრი­ლე­რე­ბი­სა და ჩამ­თრე­ვი ის­ტო­რი­ე­ბის მოყ­ვა­რულ­თათ­ვის:

გი­ლი­ან ფლი­ნი _ „გა­უ­ჩი­ნა­რე­ბუ­ლი ქალი“

თრი­ლე­რის მოყ­ვა­რუ­ლე­ბის­თვის ამე­რი­კე­ლი მწერ­ლის, გი­ლი­ან ფლი­ნის ბესტსე­ლე­რის „გა­უ­ჩი­ნა­რე­ბუ­ლი ქალი“ და­ძა­ბუ­ლი სი­უ­ჟე­ტი და ინ­ტრი­გე­ბი იქ­ნე­ბა სა­ინ­ტე­რე­სო.

აღ­წე­რა :

ეს ამ­ბა­ვი "იმ დღეს იწყე­ბა".

”იმ დღეს ” ვაჟი კარ­გავს ქალს. ქალი მისი ცო­ლია. ცნო­ბი­ლი მწერ­ლე­ბის ნე­ბი­ე­რა ქა­ლიშ­ვი­ლი. პო­ლი­ცი­ე­ლი ცდი­ლობს, გა­უ­ჩი­ნა­რე­ბის მი­ზე­ზე­ბი ამოხ­სნას. მალე ქმარს ცო­ლის მკვლე­ლო­ბა­ში სდე­ბენ ბრალს. იწყე­ბა გა­მო­ძი­ე­ბა. თუმ­ცა, ამ ამ­ბავ­ში ლო­გი­კუ­რი ძა­ფე­ბი იო­ლად წყდე­ბა და იბურ­დე­ბა...

რო­გორც ყვე­ლა წიგ­ნი, ეს ნა­წარ­მო­ე­ბიც მთავ­რდე­ბა, ოღონდ არ მთავ­რდე­ბა მკი­თხვე­ლის გო­ნე­ბა­ში, შეგ­რძნე­ბებ­ში.

ს.ჯ. უოტ­სო­ნი - „სა­ნამ და­ვი­ძი­ნებ“

ქრის­ტი­ნა ყო­ველ დი­ლას ცხოვ­რე­ბას თა­ვი­დან იწყებს მას მეხ­სი­ე­რე­ბა და­კარ­გუ­ლი აქვს. მხო­ლოდ დღე­ვან­დე­ლი ამ­ბე­ბი ახ­სოვს... სა­ნამ და­ი­ძი­ნებს... დი­ლით კი ქმა­რი თა­ვი­დან უამ­ბობს, რო­გორ შეხ­ვდნენ ერ­თმა­ნეთს, რო­გორ იქორ­წი­ნეს, რო­გორ მოყ­ვა ავა­რი­ა­ში და და­ე­მარ­თა ამ­ნე­ზია, აღა­რა­ფე­რი ახ­სოვს... ქრის­ტი­ნას ძა­ლი­ან უნდა და­უ­ჯე­როს მას­ზე მზრუნ­ველ მა­მა­კაცს, მაგ­რამ... ქალს მხსნე­ლად მო­ევ­ლი­ნე­ბა ექი­მი, რო­მე­ლიც ურ­ჩევს, მეხ­სი­ე­რე­ბის გა­სა­ვარ­ჯი­შებ­ლად ყვე­ლა მოვ­ლე­ნა დღი­ურ­ში ჩა­ი­წე­როს და მალე ქრის­ტი­ნა მიხ­ვდე­ბა, რომ მის ახ­ლან­დელ ცხოვ­რე­ბა­ში ძა­ლი­ან ბევ­რი რამ აუხ­სნე­ლი, გა­უ­გე­ბა­რი და და­უ­ჯე­რე­ბე­ლია.

აგა­თა კრის­ტი - და აღა­რა­ვინ დარ­ჩა

გან­მარ­ტო­ე­ბულ კუნ­ძულ­ზე ერ­თმა­ნეთ­თან არაფ­რით და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი ათი ადა­მი­ა­ნი მიწ­ვე­ვით ჩა­დის, მაგ­რამ... მას­პინ­ძლე­ბი არ­სად ჩა­ნან. სას­ტუმ­რო ოთახ­ში, ლან­გარ­ზე, ფა­ი­ფუ­რის ათი პა­ტა­რა ინ­დი­ე­ლის ფი­გუ­რა დევს, ხოლო სტუმ­რე­ბის სა­ძი­ნებ­ლებ­ში მხი­ა­რუ­ლი სა­ბავ­შვო ლექ­სია კე­დელ­ზე გაკ­რუ­ლი. ნე­ტავ რაზე მი­ა­ნიშ­ნე­ბენ სტუმ­რებს მას­პინ­ძლე­ბი? ან არ­სე­ბო­ბენ ისი­ნი? ვინ ხო­ცავს ერ­თი­მე­ო­რის მი­ყო­ლე­ბით სტუმ­რებს და რა­ტომ ქრე­ბა თი­თო­ე­უ­ლი მკვლე­ლო­ბის შემ­დეგ?

ქარ­თუ­ლი ლი­ტე­რა­ტუ­რის მოყ­ვა­რუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის­თვის თა­მაზ ჭი­ლა­ძის - „აჰა, მი­ი­წუ­რა ზამ­თა­რი“ შეგ­ვიძ­ლია გირ­ჩი­ოთ. წიგნ­ში ჭი­ლა­ძის კი­დევ ერთი „თბი­ლი­სუ­რი“ სიყ­ვა­რუ­ლის ამ­ბა­ვია მო­თხრო­ბი­ლი. „აჰა, მი­ი­წუ­რა ზამ­თა­რი“ უქმე დღე­ებს და არა­მარ­ტო, თქვენს ად­რე­სატს სა­სი­ა­მოვ­ნოდ გა­ა­ტა­რე­ბი­ნებს.

დი­ა­სახ­ლი­სე­ბის­თვის ნამ­დვი­ლად სა­სურ­ვე­ლი სა­ჩუ­ქა­რი იქ­ნე­ბა კუ­ლი­ნა­რი­უ­ლი წიგ­ნე­ბი „ბურ­გე­რე­ბი“ და „ქარ­თუ­ლი კლა­სი­კუ­რი კერ­ძე­ბი“.

პა­ტა­რე­ბის­თვის სა­ა­ხალ­წლოდ სა­უ­კე­თე­სო სა­ჩუ­ქა­რი იქ­ნე­ბა ჯ.რ.რ ტოლ­კი­ნის „შო­ბის პა­პის წე­რი­ლე­ბი", რო­მე­ლიც 17 ნო­ემ­ბრი­დან, გა­ზეთ კვი­რის პა­ლიტ­რას­თან ერ­თად გა­ი­ყი­დე­ბა.

გახ­სოვ­დეთ, წიგ­ნი სა­უ­კე­თე­სო სა­ჩუ­ქა­რია. ლი­ტე­რა­ტუ­რულ სამ­ყა­რო­ში კი ნე­ბის­მი­ე­რი გე­მოვ­ნე­ბის ადა­მი­ა­ნის­თვის მო­ი­ძებ­ნე­ბა სა­ჩუ­ქა­რი!

თა­ნა­მედ­რო­ვე მშობ­ლე­ბის­თვის დიდი გა­მოწ­ვე­ვაა ბავ­შვებს შე­აყ­ვა­რონ წიგ­ნის კი­თხვა, მი­თუ­მე­ტეს იმ პი­რო­ბებ­ში, როცა ინ­ფორ­მა­ცი­ის მი­ღე­ბის მთა­ვარ სა­შუ­ა­ლე­ბად კომ­პი­უ­ტე­რი აღიქ­მე­ბა. აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, უფ­რო­სე­ბის მთა­ვა­რი საზ­რუ­ნა­ვია გა­მო­ნა­ხონ გზა, თუ რო­გო­რი წიგ­ნე­ბი და ავ­ტო­რე­ბი შე­ურ­ჩი­ონ შვი­ლებს იმი­სათ­ვის, რომ კი­თხვის ინ­ტე­რე­სი გა­უღ­ვი­ძონ. ამ მხრივ გა­მომ­ცემ­ლო­ბა პა­ლიტ­რა L მუდ­მი­ვად ანე­ბივ­რებს მკი­თხველს და მათ­თვის გა­მორ­ჩე­ულ და სა­ინ­ტე­რე­სო წიგ­ნებს გა­მოს­ცემს. ამ­ჯე­რა­დაც ბავ­შვე­ბის­თვის ახა­ლი წიგ­ნე­ბის სე­რია გა­მო­დის, რომ­ლის შე­სა­ხე­ბაც, გა­მომ­ცემ­ლო­ბის მთა­ვა­რი რე­დაქ­ტო­რი, მაია ალუ­და­უ­რი გვე­სა­უბ­რე­ბა:

ჩვენ ვამ­ზა­დებთ წიგ­ნე­ბის სე­რი­ას, რო­მელ­საც ჰქვია "კლა­სი­კო­სე­ბი ბავ­შვე­ბის­თვის". ამ სე­რი­ის­თვის მო­ვი­ძი­ეთ მსოფ­ლიო კლა­სი­კო­სე­ბის, მსოფ­ლი­ო­ში ცნო­ბი­ლი მწერ­ლე­ბის ის ნა­წარ­მო­ე­ბე­ბი, რომ­ლე­ბიც მათ ბავ­შვე­ბის­თვის და­წე­რეს. სე­რია გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლია, რად­გან ამ შემ­თხვე­ვა­ში საქ­მე გვაქვს იმ ავ­ტო­რებ­თან, რომ­ლე­ბიც არ ით­ვლე­ბი­ან სა­ბავ­შვო მწერ­ლე­ბად, შე­სა­ბა­მი­სად, ჩვენ­თვი­საც და მკი­თხვე­ლის­თვი­საც ორ­მა­გად სა­ინ­ტე­რე­სოა, გა­ვეც­ნოთ მათი შე­მოქ­მე­დე­ბის იმ ნა­წილს, რო­მე­ლიც ბავ­შვებს მი­უ­ძღვნეს. სწო­რედ ასე­თი ნა­წარ­მო­ე­ბე­ბი შევ­კრი­ბეთ და გა­ვა­ერ­თი­ა­ნეთ ერთ სე­რი­ა­ში.

- თუ შე­იძ­ლე­ბა გაგ­ვიმ­ხი­ლეთ, რო­მე­ლი მწერ­ლე­ბის ნა­წარ­მო­ე­ბე­ბი შევა ამ სე­რი­ა­ში

- სე­რი­ა­ში "კლა­სი­კო­სე­ბი ბავ­შვე­ბის­თვის" ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სო და გა­მორ­ჩე­უ­ლი ავ­ტო­რე­ბი მოხ­ვდნენ, მაგ. ლევ ტოლსტოი, ვირ­ჯი­ნია ვულ­ფი, ჯეკ ლონ­დო­ნი, უა­ლი­ამ ფოლკ­ნე­რი. ამ მცი­რე ჩა­მო­ნათ­ვა­ლი­თაც კი ად­ვი­ლად მიხ­ვდე­ბა მკი­თხვე­ლი, თუ რო­გო­რი კა­ლიბ­რის მწერ­ლე­ბის სა­ბავ­შვო ნა­წარ­მო­ე­ბებს ვთა­ვა­ზობთ. ზო­გი­ერ­თი შემ­თხვე­ვა ნამ­დვი­ლი აღ­მო­ჩე­ნა იყო. მა­გა­ლი­თად, მუ­შა­ო­ბის პრო­ცეს­ში გა­ირ­კვა, რომ ფოლკ­ნე­რის სა­ბავ­შვო ნა­წარ­მო­ე­ბე­ბის არ­სე­ბო­ბა­ზე წარ­მოდ­გე­ნა არ ჰქონ­დათ ისეთ ადა­მი­ა­ნებ­საც კი, რომ­ლე­ბიც სხვებ­ზე უკეთ იც­ნო­ბენ მის შე­მოქ­მე­დე­ბას. გა­ნაგ­რძეთ კი­თხვა